Bezienswaardigheid Het oude raadhuis
Tot het einde van de achttiende eeuw heeft Liempde geen raadhuis. Om te kunnen vergaderen wordt er een 'raetcamer' in een herberg gehuurd. Toch is er behoefte aan een eigen raadhuis, dat er in 1787 komt naar ontwerp van de Boxtelse architect Hendrik Verhees. Tachtig jaar later wordt het pand uitgebreid. Na de Tweede Wereldoorlog is het pand door schade in slechte staat en wordt het compleet vernieuwd. Wel zijn de hoofdvorm en de voorgevel behouden. Het geheel is ontworpen volgens de bouwstijl van de Delftse School. In de rechterzijgevel is een plaquette met het gemeentewapen gemetseld.
Tot de bouw van het raadhuis in 1787 houdt de …
Tot het einde van de achttiende eeuw heeft Liempde geen raadhuis. Om te kunnen vergaderen wordt er een 'raetcamer' in een herberg gehuurd. Toch is er behoefte aan een eigen raadhuis, dat er in 1787 komt naar ontwerp van de Boxtelse architect Hendrik Verhees. Tachtig jaar later wordt het pand uitgebreid. Na de Tweede Wereldoorlog is het pand door schade in slechte staat en wordt het compleet vernieuwd. Wel zijn de hoofdvorm en de voorgevel behouden. Het geheel is ontworpen volgens de bouwstijl van de Delftse School. In de rechterzijgevel is een plaquette met het gemeentewapen gemetseld.
Tot de bouw van het raadhuis in 1787 houdt de schepenbank van Liempde haar vergaderingen in een herberg (nu café ’t Wapen van Liempde aan het Raadhuisplein). Voor twaalf gulden per jaar huurt ze een lokaal dat als 'raetcamer' wordt ingericht. Wanneer de schepenen tot de conclusie komen dat er onzorgvuldig wordt omgesprongen met de archiefstukken, komt de gedachte aan een eigen raadhuis op. De plaats voor het nog te bouwen raadhuis is snel gevonden; een open plek bij de schutskooi, waar enkele zandwegen samenkomen die leiden naar de verschillende Liempdse gehuchten. Een eerste verzoek voor de bouw van een raadhuis wordt in 1781 aan de Staten-Generaal gedaan. Hierop wordt akkoord gegeven, op voorwaarde dat het tekort aan gelden door de Liempdenaren zelf aangevuld wordt. De regenten willen hier niet op ingaan en de bouw gaat niet door. Zes jaar later volgt er opnieuw een verzoek voor de bouw van een raadhuis. Hierop wordt een onvoorwaardelijk akkoord gegeven en in hetzelfde jaar wordt de bouw afgerond. Boven het bordes, op de frontspies, wordt het wapen van Liempde geschilderd. Het wapen wordt vergezeld door twee maagden die de gerechtigheid verbeelden. De ene maagd draagt een weegschaal, de andere een zwaard. De gemeente is zuinig op haar nieuwe raadhuis. Er ontbreekt echter nog iets: in 1788 wordt er een torentje met een klokje erin op het dak geplaatst. Dit klokje doet nu dienst als geboorteklokje toen “gebooiklokje”genoemd.
Het oorspronkelijk bebouwde oppervlak meet 12,5 bij 5 meter. In 1861 wordt het pand aan de achterzijde uitgebreid, zodat het verdubbelt in oppervlakte. In de jaren dertig van de twintigste eeuw zijn er plannen om het raadhuis wederom te verbouwen. Door de Tweede Wereldoorlog blijft dit plan echter liggen. Tijdens de oorlog wordt het raadhuis zodanig beschadigd dat het plan om het bestaande raadhuis zoveel mogelijk te handhaven niet te realiseren is. Het pand wordt nagenoeg geheel vernieuwd en opgebouwd in de stijl van de Delftse School. Deze stijl is erg geliefd in de na-oorlogse jaren en kenmerkt zich door eenvoud en het veelvuldig gebruik van baksteen. In 1950 wordt het vernieuwde raadhuis geopend.
Per 1 januari 1996 zijn gemeenten Liempde en Boxtel opgeheven, waarna de nieuwe gemeente Boxtel is ontstaan. Inmiddels wordt het voormalige raadhuis voor meerdere doeleinden gebruikt. Het linker gedeelte is in gebruik voor vergaderingen van de Dorpsraad en als trouwzaal. De voormalige raadszaal is nu de heemkamer van Stichting Kèk Liemt. Aan de achterzijde is de vestiging van een bank gerealiseerd.
Tekst bij foto 1
Zijgevel van het raadhuis waarin nog de deuren van de brandweergarage die tevens in gebruik waren als aanplakbord.
Het raadhuis gebouwd in 1787 naar ontwerp van de Boxtelse architect Hendrik Verhees. Het gebouw was oorspronkelijk 12,5 bij 5 meter en is in de loop der eeuwen diverse malen verbouwd en aangepast
Tekst bij foto 2
Raadhuis met op de voorgrond het eerste oorlogsmonument. Kort na de bevrijding richten oud-militairen uit Liempde op deze plek een gedenkteken op voor hun gesneuvelde dorpsgenoten. Het gedenkteken werd afgekeurd door de rijksinstanties voor oorlogsmonumenten. Het moest een meer algemeen monument zijn dat ook de slachtoffers onder de burgers en die in Nederlands-Indië (Indonesië) herdenkt. Tien jaar na de bevrijding werd er besloten gezamenlijk naar een oplossing te zoeken. Deze werd snel gevonden het huidige beeld, David en Goliath. De Liempdse bevolking bracht de helft van het benodigde bedrag bijeen.
Bron
· Van Liemt en de Boeremèrt. Stichting KèK Liemt, 1981.
· Beschrijving gemeentelijk monument, 1998.
